امکان تعیین تکلیف شدن فاز ۱۱ پارس جنوبی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای رضا پدیدار بابیان اینکه وزارت نفت، تکمیل فاز ۱۱ پارس جنوبی را به‌عنوان آخرین فاز نیمه‌کاره این پالایشگاه به‌زودی آغاز خواهد کرد افزود: پس‌از این اقدام، فشارافزایی و افزایش سقف تولید آغاز می‌شود ضمن اینکه فاز ۱۴ پارس جنوبی نیز سال آینده به بهره‌برداری می‌رسد و بقیه اقدامات در دریا رو به اتمام است.
وی اضافه کرد: تجدیدنظر در بهای تمام شده فاز ۱۱ پارس جنوبی و ضریب مشارکت فعالان بخش خصوصی و سهمی که می‌تواند این بخش در تکمیل پروژه ایفا کند، بسیار مهم است.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق تهران با تأکید بر این نکته که عملیات اکتشاف و حفاری فاز ۱۱ پارس جنوبی به‌گونه‌ای است که حتماً باید در آب‌های پرعمق صورت گیرد، گفت: همان زمان هم که قرارداد تکمیل فاز ۱۱ پارس جنوبی با شرکت توتال بسته شد و وزیر نفت هم دو سه ماه پیش در سخنرانی به این موضوع اشاره کرد؛ قرار بود که از دانش فنی این شرکت در آب‌های پرعمق استفاده شود که متأسفانه به دلیل تحریم‌های آمریکا، این طرح، نیمه کاره ماند و حالا اعلام‌شده که قرار است شرکت پتروپارس عملیات تکمیل این فاز را بر عهده گیرد.
آقای پدیدار افزود: در نشستی هم که با وزیر نفت داشتیم، بنده از طرف بخش خصوصی پیشنهاد دادم که باید شرکت پتروپارس این کنسرسیوم را با حضور سازندگان، پیمانکاران، مشاوران، مهندسان ساخت و به خصوص کسانی که درزمینهٔ EPC فعالیت می‌کنند، تشکیل دهد تا تکمیل فاز ۱۱ عملیاتی شود.
وی در این باره که ضرورت تشکیل کنسرسیوم برای عملیاتی شدن فاز ۱۱ پارس جنوبی چیست؟ گفت: دولت در حال حاضر با کمبود منابع مالی روبه‌روست و از طرف دیگر هم همه توان اجرایی برای تکمیل این پروژه را ندارد ضمن اینکه حدود ۶۷ شرکت فعال در زمینهٔ اکتشاف و تولید فعالیت دارند که مورد اطمینان وزارت نفت هم هستند و می‌توان از توان آن‌ها برای تکمیل این پروژه استفاده کرد.
آقای پدیدار همچنین با اشاره به این موضوع که ایران فاقد بخشی از دانش فنی روزآمد است، اضافه کرد: نبود این دانش فنی موجب می‌شود تا هزینه تمام شده پروژه بسیار بالاتر رود، از این رو باید محاسبه شود که در شرایط جدید، نسبت به هزینه کنسرسیوم توتال، CNPCI و پتروپارس که حدود ۵ میلیارد یورو برآورد شده بود، چقدر هزینه خواهد داشت، آیا همه کسانی که شریک تجاری پتروپارس خواهند بود یا حتی خود پارو پارس با این قیمت کار خواهد کرد؟
دوازدهم تیرماه ۱۳۹۶ بود که قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیوم توتال، سی ان پی سی و پتروپارس به امضا رسید. طرحی که هدف آن تولید حداکثری و پایدار روزانه ۲ میلیارد فوت مکعب (برابر با حدود ۵۶ میلیون مترمکعب) گاز غنی ترش از منابع بخش فراساحل فاز ۱۱ میدان گازی مشترک پارس جنوبی و انتقال آن به خشکی بود و پیش بینی می‌شود در صورت اجرایی شدن این طرح، در طول ۲۰ سال دوره قرارداد ۳۳۵ میلیارد مترمکعب گاز طبیعی غنی و ترش از این میدان مشترک تولید شود که از این گاز غنی ترش می‌توان حدود ۲۹۰ میلیون بشکه میعانات گازی، ۱۴ میلیون تن گاز مایع، ۱۲ میلیون تن اتان و ۲ میلیون تن گوگرد به همراه ۳۱۵ میلیارد مترمکعب گاز سبک شیرین تولید کرد.
شرکت توتال ۵۰.۱ درصد، شرکت چینی ۳۰ درصد و شرکت «پتروپارس» ایران نیز بقیه سهم پروژه را در اختیار داشتند.
مطابق زمان‌بندی پیش‌بینی‌شده، ۴۰ ماه بعد از امضای قرارداد، تولید اولیه از میدان آغاز شد و با توجه به پیچیدگی ساخت تأسیسات فشار افزایی در فاز دوم، ۳۶ ماه زمان برای مطالعه و آماده‌سازی و ۶۰ ماه زمان برای ساخت سکو در نظر گرفته شد.
توتال کار خود را در این فاز آغاز و طبق برنامه حرکت کرد. ساخت نخستین جکت فاز ۱۱ پارس جنوبی توسط شرکت‌های ایرانی، شروع به کار دفتر توتال در ایران، انجام کار توتال در فاز ۱۱ طبق زمان‌بندی، برگزاری مناقصه، هزینه ۹۰ میلیون دلاری توتال در فاز ۱۱، از جمله مهم‌ترین اقدامات توتال بود.
شرکت توتال، اما بعد از خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت‌ماه، اعلام کرد تنها در صورتی می‌تواند این طرح را ادامه دهد که بتواند از آمریکا معافیت بگیرد. ایران دو ماه به توتال فرصت داد که از آمریکا معافیت بگیرد و سرانجام شرکت توتال اعلام کرد که آمریکا موافقت نکرده و از پروژه کنار رفت.
بعد از توتال، طبق مفاد قرارداد مسئولیت این شرکت به شرکت چینی واگذار شد.
بیژن زنگنه وزیر نفت همان زمان اعلام کرد که باید با چینی‎‌ها مذاکره کنیم تا مشخص شود فعالیت عملیاتی و اجرایی را از چه زمانی آغاز می‌کنند. مذاکره‌ای که به نتیجه نرسید و سرانجام چهاردهم مهرماه سال جاری، وزیر نفت از کنار گذاشته شدن چینی‌ها از فاز ۱۱ خبر داد و گفت: این فاز به‌طور ۱۰۰ درصد به پتروپارس رسید.